Сторінка:Житє і слово, вісник літератури, історіі і фольклору. Видає Ольга Франко. Том VI (1897).pdf/130

Матеріал з Вікіджерел
Ця сторінка вичитана

bożyj to był dopust! i chocz pered 30 rokami czast' ruskoj zemli, na kotroj my żyjem, szczastływoju pereminoju politycznoju ustupyła w dorohu do lipszoho bytia, i w tom czasu dałeko na dorozi postupyła, odnakoż zostało nam jeszcze mnoho de żełania. Teper czas, teper pora, teper żnywo nasze, ne zakładajmo ruk za pojas, ałe berim sia żwawo do diła; bo czas nahłyt, roboty mnoho, a my ostałyśmosia na zadi. Ruskij łew w synim poły potriasaje z nehodowaniom zołotoju hrywoju smotrjaczy na ponyżenie swoich ditej. Awstrijskij oreł derżaczy w syłnych nohtech poruku wolnosty — konstytucyju — parjaje nad nym, i oba carskii zwiry nerozdiłnyj z soboju wjażut sojuz.

Do nas ubo, lubeznaja Bratija, nałeżyt teper sobyratysia w jedno, abyśmosia poczuły, abyśmo poznały i samy, że jeśmy narodom wełykim, i pokazały ciłoj Europi, że jedna w nas płyne krow ruska, że Rusyn ne jest tak wyrodnym, aby sia wstydał sebe, a sławy dla sebe szukał w pożyczenim imeny. Dla toho za prykładom bratyj naszych w Lwowi i innych okruhach Halicyi żijuczych, postanowyłyśmo zaprosyty Was, czestnii Otcy i lubeznaja Bratija, (кінця не стає).


Угроруські новини.

В остатніх часах зачали мадярські часописи говорити досить багато про незавидне положенє угорських Русинів. Причину до сего дали безпосередно тисячолітні наради, які відбували ся між угорськими Русинами, головно в комітаті Берегськім. На наради поприіздили ріжні урядники, посли, міністер і т. д, а побачивши у перве таку нужду між угорськими Русинами, якоі певно нігде не бачили, почали доходити, звідки вона взяла ся. Хоча Русини угорські маленькі числом, хоча вони лише Русини, а не Жиди або Мадяри, всеж вони входять в склад держави; держава не дбаючи про них ані крихти сама під собою гребе ямку. Коли Русини вигинуть з голоду або виемігрують, то кому вийде се