Сторінка:Сборник летописей, относящихся к истории Южной и Западной Руси 1888.pdf/185

Матеріал з Вікіджерел
Ця сторінка вичитана

torum ex parte utraque, coram regiis delegatis subjectionem jurarunt. tum quod in ditiones Turcarum amplius excurrere non audebunt, sola auctione stipendiorum contenti, jurejurando sese abstrinxerunt.


1630.

Ob stipendia non soluta railes ad seditionem propendebat; futuris prospiciens Koniecpolscius, exercitum, per cohortes divisum, in longinqua Kioviensis palatinatus stativa ad reprimendos quasi Tartarorum incursus, abduxit. Perperam tamen hoc aestimant: archimandrita Kiovensis schismaticos et cosacos sub praetextu, quod ab exercitu, ex Prussia redeunte, eorum sedes praecipua palatinatus Kioviensis opprimeretur ac in perpetuum possideretur, ad suspicionem quandam primo, deinde brevi exortam seditionem movit. Praefectum itaque suum Hryckonem, a se electum, a rege approbatum, Folonis fidelem, motus hos sedare volentem, trucidant cosaci, cobortes regias, pacifice hybernantes, in stationibus turbant, alias opprimunt, alias locum mutare compellunt. Occurit subito cum toto exercita Polono ad arcendam in principiis seditionem dux ipse Koniecpolscius; et cosaci quoque parati od proelium magno numero obviam duci processerunt, ac, lecto sibi in antesignanum quendam Taras dictum, castra sua exercitui Polono opposuerunt, proeliaque diutius decertare ausi, donec post multos conflictus caedesque mutuas, sicut et causam belli iniquam, ita et fortunam malam habentes, in angustias redacti, veniam erratorum suppliciter petere; illa a Koniecpolio impetrata, obedientiam ac fidelitatem regi novo jurameuto firmare, praefecto, quem ipse Koniecpolius autboritate regia afferet, ex nunc parere, ad obsequium reipublicae redire et, quod summa rei erat, authores rebellionis coram rege in commitiis puniendos sistere debuerint.

1637.

Cosaci pro suis retinendis libertatibus serio laboraverunt, sed fortuna illis faverc noluit. Nobiles Poloni, regnique proceres in pa-