Сторінка:Сборник летописей, относящихся к истории Южной и Западной Руси 1888.pdf/207

Матеріал з Вікіджерел
Ця сторінка вичитана

cepti celeritate Scytharum et fortunas suas et vitam simul amiserunt, quanquam contra abscessum illorum feria quarta ante festum sancti Francisci confessoris ordines civitatis protestati, laudum fecerunt longo tempore observatum. Nobiles aeque ac ignobiles sernissem substantiae hilares promptis manibus deportarunt et brevi tempore notabilem sumraam, sublevando exercitui sufficientem, composuerunt et aerario ducum, parata pecunia ultra aliquot centena millia florenoruin intulerunt. Obstupuere fracti infortunio duces ad tam promptam Leopoliensium liberalitatem ac eadem tantisper recreati et ad fortia pro patria subeunda animati, defensionem arripiunt, ac pro generali bellico consilio diem 28 Septembris, in qua vigilia sancti Michaelis archangeli inciderat, locumque in ecclesia patrum conventualium sancti Franeisci designant. Acciderat, dum de summa resistendi ratione deliberant, quod nobilis matrona, vel ex eo calamo digna, Catharina Słoniowska, ad eandem ecclesiam praemeditato veniret, et oborta lachrymis, publicam calamitatem quaerulata, ducem Hieremiam Wiszniowiecium per caram patriam divosque penates obtestata, omnino compellaret, ut ipse regimen exercitus susciperet, pro ejus juvamine suppelectilem suam argenteam, non vili praetio aestimatam, ad pedes ipsius liberaliter deposuit et soluta in lachrymis recessit. Quod viso totum ille militare concilium, admiratione defixum, parvum silentium tenuit, subito cum magno quaestu et lachrymis unanimi ore expetiit, ut dux Wiszniowiecius toto exercitui et patriae, in ultimo discrimine positae, subveniret. Resistebat ille omnino, multas rationes excusationum inferebat: regimen exercitus a republica non sibi sed Ostrorogio, pocillatori regni, delatum esse, se peccarre contra sancita status et reipublicae nec posse nec debere, modeste subinferens. Et ecce incondito clamores, cruda verba, inproperia acerba, fatalem pocillatoris et aliorum administrationem et regno, tot saeculis felici, et reipublicae, in tot et tantis bellis nunquam similem jacturam passae, per ignaviam et ignorantiam rei militaris exstitisse; ideo perniciosum imperium regimenque fatale se non posse nec teneri subire, palam ad oculum assidentis pocillatoris