Сторінка:Тарас Шевченко. Кобзар. 1840.pdf/111

Матеріал з Вікіджерел
Цю сторінку схвалено
109


Выростають не хрещени
Козацкіи диты,
Кохаютця не винчани,
Безъ попа ховають,
Запродана жыдамъ вира,
Въ церкву не пускають!…
Якъ та галичъ поле крые,
Ляхы налитають,
Налитають — не ма кому.
Порадонькы даты.
Обизвався Налывайко —
Нестало кравчыны(')!…
Обизвавсь козакъ Павлюга, —
За нею полынувъ.
Обизвавсь Тарасъ Трясыло
Гиркымы сліозамы:
«Бидна моя Украина
Стоптана Ляхамы!