Сторінка:Тарас Шевченко. Тарасова нічъ (1860).djvu/6

Матеріал з Вікіджерел
Цю сторінку схвалено
— 4 —


.     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .
.     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .

»Встае́ хма́ра зъ-за Лима́ну,
А друга́я съ по́ля;
Зажури́лась Украіна —
Така́ іі́ до́ля!
Зажури́лась, запла́кала,
Якъ мала́ дити́на.
Ніхто́ іі́ не ряту́е....
Коза́чество ги́не;
Ги́не сла́ва, ба́тьківщина;
Нема́е де дітись;
Вироста́ють нехри́щені
Коза́цькиі діти;
Коха́ютця невінчані;
Безъ попа́ хова́ють;
Запро́дана Жида́мъ віра,
Въ це́ркву не пуска́ють!
Якъ та га́личъ по́ле кри́е,
Ляхи́, унія́ти
Наліта́ють, — нема́ кому́
Пора́доньки да́ти.