Сторінка:Українсько-польський словник. 1920.pdf/27

Матеріал з Вікіджерел
Ця сторінка вичитана

деся́тка, dziesiątka, dziesiątek.

деся́ток-тка, dziesiątek.

де́сять-и́, dziesięć.

де́-хто, niektóry, niektórzy.

деше́вий, tani.

дещо́, nieco.

деяки́й, niektóry.

дже́рело, źródło.

джере́ловий, джере́льний, źródłowy, джереля́ний, źródlany.

джиґу́н-а́, swawolnik, psotnik, wzięty u kobiet.

джур, czyr, jedzenie z owsianej, mąki.

джу́ра-у, ciura, paź, sługa kozacki.

джурча́ти-у́, dziurczyć.

дзвені́ти-ню́, dźwięczeć, brzęczeć.

дзвін-дзвону, dzwon.

дзві́нка-ки, dzwonka.

дзвінки́й, dźwięczuy.

дзвона́рь-я́, dzwonnik, dzwoniarz.

дзвони́ти-ню́-ниш, dzwonić, dźwięczeć.

дзи́ґник, krzesło, stołek, trójnóg.

диви́тися-дивлю́ ди́виш, patrzeć.

ди́вний, dziwny, cudowny, dziwak.

ди́во, dziw, cud.

дивови́жа, dziwowisko, dziwaczność.

дик-а, dzik.

ди́кий, dziki.

дима́рь-я́, dymowy komin.

дити́на, dziecko.

дитя́-я́ти, dziecię.

ди́хати, oddychać, dmuchać, wiać, dąć.

дичина́-и́, dziczyzna.

дібро́ва, dąbrowa.

ді́ва, dziewica.

ді́верь-ря, szwagier, brat męża.

діви́ця, dziewica, panna, dziewczyna.

діво́чий, dziewiczy, panieński, dziewczęcy; д. школа, żeńska szkoła.

дід-ді́да, dziadek, starzec, (galic.) żebrak.

діди́зна, spuścizna po dziadku.

ді́дич-а, dziedzic

ді́дко-ка, dyabeł, czart.