Za perszyj raz, — jak za toj rik,
Budesz ty takoju;
A za druhyj — sered stepu
Tupne kiń nohoju.
Koły żywyj kozaczeńko,
To zaraz prybude.
A za tretij moja doniu,
Ne pytaj, szczo bude!
Ta szcze, czujesz, ne chresty sia!
Bo wse pide w wodu.
Teper że jdy, podywy sia
Na toriczniu wrodu“.
Wziała zilla, pokłonyłaś:
„Spasybi, babuniu!“
Wyjszła z chaty: „Czy jty, czy ni?
Ni, wże ne wernu sia!“
Piszła, wmyłaś, napyła sia,
Mow ne swoja stała;
W-druhe, w-tretie, ta mow sonna,
W stepu zaśpiwała:
„Pławaj, pławaj, łebedońko,
Po syniomu morju!
Rosty, rosty, topołeńko,
Wse w horu, ta w horu!
Rosty tonka ta wysoka
Do samoji chmary;
Spytaj Boha: czy diżdu ja,
Czy ne diżdu pary?
Rosty, rosty, podywy sia
Za synieje more:
Po tim boci — moja dola,
Po sim boci — hore.
Tam deś myłyj czornobrywyj
