Dnia 25 lutoho 1814, roku na rosyjśkij Ukrajini, na Kyjiwszczyni, w seli Morynciach, zwenyhorodśkoho powitu, u bidnoho selanyna-kripaka Hryhorija Szewczenka narodyłaś na świt piata dytyna — chłopczyk Taras. Złydni panuwały w chati. Semja Szewczenka z hołodu puchła i dity zmałeczku ponewirjałyś. To buło szcze za kripactwa, za panszczyny, koły lude tilky w nedilu, abo w świata robyły na sebe, a wsi budni dni — na pana. Oto-ż i małeńkomu Tarasowy doweło sia bahato łycha zaznaty. A najhirsze stało, jak pomerła joho maty, a bat’ko ożenyw sia w druhe: naterpiw sia Taras wid łychoji maczuchy! Ta szcze chocz poky bat’ko żywyj buw, to win pro Tarasa dbaw: widdaw joho do diaka pyśma wczyty sia. Jak mynuło chłopcewy 12 lit, pomer i bat’ko. Zistaw sia Taras sam na świti Bożomu, bez dobroho słowa łaskawoho, bez prytułku, nikomu nepotribnyj. Piszow i win u najmy. Potim w susidnych malariw maluwaty
