IV
wczyw sia, stawaw za pastucha, potim znow u najmy piszow, aż poky na szisnajciatij wesni ne wziato joho do pańskoho dwora do posłuhy. Zhodom prystawyły joho do pańskych pokojiw. Pana toho zwały Engelhardtom. Pomityw win, szczo Taras do malowania ochoczyj; wse szczoś wuhłem abo ołiwcem maluje, — taj widdaw joho u Warszawu do malara w nauku. Potim, perejichawszy do Peterburha, pan zakontraktuwaw Szewczenka (r. 1831) na czotyry roky malarewy Szyrjajewu u Peterburzi. Tut joho posyłały pidłohy ta dachy na domach abo steli ta parkany maluwaty. U Peterburzi jakoś doweło sia Szewczenkowy strinutyś z zemlakom malarem Soszenkom, a toj uże poznajomyw joho z moskowśkym pyśmennykom Żukowśkym, zemlakom Hrebinkoju ta z malaramy Wenecjanowym, Brjułowym ta druhymy. Pobaczyły wony, szczo z mołodoho Szewczenka lude budut’, bo maje win wełykyj chyst do malowania, jasnyj rozum, ta szcze j tałan pyśmennyćkyj. Ot i zachodyłyś wony ta j wykupyły joho z kripactwa (z panszczyny) za piw-tretia tysiaczi karbowanciw 22 kwitnia 1838 r. szczob można jomu buło wstupyty do Peterburśkoji Akademiji malarstwa — sebto do najwysczoji szkoły, de najkrascze wczat’ maluwaty. Skinczywszy w Akademiji nauku, Szewczenko wernuw sia na swoju ridnu Ukrajinu do Kyjiwa. Wże j todi win maw sławu ne tilky malarja, a j szcze bilszu sławu pyśmennyka — poeta, szczo składaw czudowi, hołosni pisni naszoju ridnoju mowoju. Toju mowoju horduwały pa-
