Сторінка:Kobzar’. Wybir dejakych najkraszczych poezyj Tarasa Szewczenka. Lwiw, 1914.pdf/93

Матеріал з Вікіджерел
Цю сторінку схвалено

81


Starszych szanuwaty,
Towarystwo poważaty,
W tabor ne chowatyś.
„Nechaj tebe Boh zastupyt’!“
Jak za sełom stały,
Skazaw bat’ko, ta wsi troje
Razom zarydały.

 Stepan huknuw, i kurjawa
Szlachom pidniała sia.
— „Ne bary sia, mij synoczku!
Szwydcze powertaj sia!“
Skazaw staryj. A Jaryna,
Mow taja jałyna
Pry dołyni, pochyłyłaś.
Mowczała Jaryna,
Tilko slozy utyraje,
Na szlach pohladaje:
Iz kurjawy szczoś wyhlane
I znow propadaje;
Niby szapka czerez połe
Kotyt’ sia, czornije,
Propadaje, moszeczkoju
Tilko-tilko mrije,
Ta j propało. Dowho, dowho
Stojała Jaryna
Ta dywyłaś, czy ne wyrne
Znowu komaszyna
Iz kurjawy. Ne wyrnuła,
Propała. I znowu
Zapłakała Jarynoczka
Ta j piszła do-domu.