Сторінка:Kobzar’. Wybir dejakych najkraszczych poezyj Tarasa Szewczenka. Lwiw, 1914.pdf/32

20

Deż drużyna moja?
De wy, dobriji lude?
Jich nema, ja sama,
A drużyny — j ne bude!

---

Weczir.

Sadok wysznewyj koło chaty,
Chruszczi nad wyszniamy hudut’,
Płuhatori z płuhamy jdut’;
Spiwajut’ iduczy diwczata,
A matery weczerjat’ żdut’.

Semja weczerja koło chaty;
Weczirnia zirońka wstaje;
Doczka weczerjat’ podaje,
A maty chocze nauczaty,
Tak sołowejko ne daje.

Pokłała maty koło chaty
Małeńkych ditoczok swojich,
Sama zasnuła koło jich.
Zatychło wse. Tilko diwczata
Ta sołowejko ne zatych.

---

(Dumka).

Sonce zachodyt’, hory czornijut’
Ptaszeczka tychne, połe nimije;