Лист Домініка Вільчека до Яна III Собеського від 18.11.1694 року
2) Najjaśniejszy miłościwy królu, panie mój i dobrodzeju mój miłosciwy! Od Kamieńca i od Wołoch cicho teraz, niemasz żadnych wiadomości, gdy o żadnych chwała panu Bogu, nie słychać incursjach; to tylko confirmatur, iż tatarowie na Budziaku znowu gotują zaharę, którą przy pogodniejszym czasie mają do Kamieńca na koniach przeprowadzić. Z Białej Cerkwi de data ultima Octobris imć pan major Ebresch, na ten czas komendant Białocerkiewski, pisze: iż gdy pułkownik Paley mimo Białocerkiew do Chwastowa powracał, posłał do niego officerów dla wiadomości o jego gościnie; czynił tedy relacią, iż z kozakami zadnieprskimi siedm wsi hańskich zburzył i pałankę jedną, w której kozacy zadnieprscy wzieli 25 dział spiżowych i wszystkie hańskie bogate namioty, ktore miał od cesarza tureckiego. Bardzo Paley narzeka na kozaków, że go nie chcieli słuchać i daley prosequi successus — toby cały Budżiak mogli znieść; i rozyachał się tedy z niemi nieukontentowany. We Lwowie die 18 Novembris. Anno 1694.
|
Ця робота перебуває в суспільному надбанні в усьому світі. Цей твір перебуває в суспільному надбанні в усьому світі, тому що він опублікований до 1 січня 1929 року і автор помер щонайменше 100 років тому. |