Словник української мови (1927)/будара

Матеріал з Вікіджерел

Буда́ра, ри, ж. 1) Фургон, крытая повозка. Тепер несеться як крилами в бударі й два вози за ним. Мкр. Г. 55. *2) = Байда́ра. Сл. Яворн.