Словник української мови (1927)/ворона

Матеріал з Вікіджерел

Воро́на, ни, ж. 1) Ворона. Ворона маненька, та ріт великий. Ном. 2) — морська́. Пт. = Синьоворо́нка. Вх. Пч. II. 9.