Словник української мови (1927)/гелета

Матеріал з Вікіджерел

Геле́та, ти, ж. 1) Деревянный сосуд, боченок. Угор. 2) Подойник. Полт. Ум. Геле́тка. В мене грошей гелетка. Грин. III. 647.