Словник української мови (1927)/задирга

Матеріал з Вікіджерел

Зади́рга, ги и зади́рка, ки, ж. 1) Задор; ссора. Кіндрат на задиргу йде. НВолынск. у. 2) Заусеница. Камен. у. Ум. Зади́рочка.