Сторінка:Жерела до історії України-Руси. Том 06. Матеріяли до історії Галичини. Том 3. Лїтописні памятки з р. 1648-1657 (1913).pdf/338

Матеріал з Вікіджерел
Ця сторінка вичитана

Quid ageret ciuitas praesenti periculo? Reliquias profugi peditatus e castris colligere opportunoque milite vrbem firmare institit. Strepebat tympanum per plateas, sed magis, qui illud pulsabat, voce lacrymabili attonitas aures omnium et corda feriebat, iam singulis, qui nomen propognatoribus dare vellent, ex nunc tres imperiales tribuendos certa fide promittebat. Fuere, qui nomen dedere, 200, reliqui dissipati. Czcrminius fuit praefectus 200 peditum, Andreas Cichowski equitum Germanae nationis Leopolim a duce Wisniowiecio destinatus in ipso ab vrbe discessu, quem a castrorum ingressu fuga nostrorum reuocauerat. Hoc igitur praesidiario milite ciuitas erecta rerum suarum grauiter satagere pergebat. Portam vtramque non solum pontibus receptis sed etiam terra agglomerata reclusit. Superior Arx 100 sclopetarios Czerminy accepit, quatuor ibi hamatile fistulae positae et, ne miles dilaberetur, stipendium illis a ciuitate tribuendum indictum. Ecclesiae Ruthenorum tria tormenta praeter minorem armaturam imposita. In eadem ferrum grandiorem sonum excitans ademit, ne subdolo pulsu graecam fidem in arma euocaret. Demum custodiae Iudaeorum commissa tota turris cum ecclesia. Horrologijs omnibus et campanis maioribus omnium ecclesiarum silentium indictum sola ciuitate ad excubias intentâ.

9-a 8-bris Kozaci ante meridiem aduenire a Gliniany conspecti sunt ad radicesque albescentium ab arenis montium proximorum illi viae longa agmina ducentes per campum, qui canalibus aquas ad ciuium vsus dispensat, primis cohortibus euaserunt in altos montes, quos signat via in Pokuciam vno milliari ab vrbe. Ex altera parte Tartarorum cohortes inter Skniłow, Zimnawoda et Rzesnia occuparunt, irruptionem in suburbia et ipsam vrbem Kozacorum operientes. Petebantur agmina Kozacorum, vbi primum comparere coeperant, frequentibus tormentorum globis ex Arce Superiori. Demum etiam, postquam aggeribus vrbis Haliciensi portae vicinis sese in praedictis montibus opposuere, multo frequentioribus. Sed nihil elatos secundis successibus hostium animos manusque in Lechorum sanguinem natare paratas remorata sunt. Postquam ergo vsque ad praedictam viam deduxere agmina vrbemque iam ab omni parte, qua suis qua Tartarorum agminibus, sustinenter cinctam et quasi in massam coniectam circumspexerunt, primum via Sichouiensi de montibus se magno, nihil tormentorum quae proiciebantur glandibus, impetu simul in suburbia praecipitarunt. Nonnuli etiam recta ex pratis canalium adactis equis ad portam Haliciensem cuncurrere et eodem modo aly suburbiorum propugna-