Chustyna.
U nedilu ne hulała
Na szowk zaroblała,
Ta chustynu wyszywała,
Wyszywajuczy spiwała:
„Chustynoczko mereżanaja,
Wyszywanaja!“
Wyhaptuju, podaruju,
A win mene pociłuje…
Chustyno moja
Malowanaja!
A ja kosu rozplitaju,
Z drużynoju pochożaju…
Doleńko moja
Matinko moja!
Zdywujut’ sia w ranci lude,
Szczo w syroty chustka bude,
Mereżanaja,
Malowanaja“.
Ottak wona wyszywała
I w wikonce pohladala:
Czy ne rewut’ krutorohi?
Czy ne jde czumak z dorohy?
Ide czumak, z-za Łymanu
Z czużym dobrom, beztałannyj,
Czużi woły pohaniaje,
Pohaniajuczy spiwaje:
„…Dołe moja, dołe!
Czom ty ne takaja,
Jak dola czużaja?
Czy ja pju czy hulaju?
Czy syły ne maju?
Czy do tebe doriżeńky
U stepu ne znaju?
Czy do tebe swoji dary
Ja ne posyłaju?
Je u mene dary:
Oczy moji kari;
Mołoduju moju syłu
Bohaczi kupyły;
Może j diwczynu bez mene
Z ynszym odrużyły…
Nawczyż mene, dołe,
Hulaty nawczy“!
Taj zapłakaw siromacha,
Stepom iduczy…
Oj zastohnaw sywyj puhacz
W stepu na mohyli;
Zażuryłyś czumaczeńky,
Tiażko zażuryłyś:
„Błahosłowy, otamane,
Koło seła staty,
Ta ponesem towarysza
W seło pryczaszczaty“!
Spowidały, pryczaszczały
J worożok pytały;
Ne pomohło!.. Z nesciłenym
W dorohu ruszały.
Czy to pracia zadawyła
Mołoduju syłu?
Czy to nud’ha newsypuszcza
Joho z nih zwałyła?
Czy to lude narobyły
Jomu mołodomu,
Szczo prywezły joho z Donu
Na wozi do domu?
Błahaw Boha, szczob diwczynu
Chocz swoju pobaczyt’;
Ne dobłahaw!.. Pochowały,
Nichto j ne zapłacze…
Postawyły hromadoju
Chrest nad syrotoju,
Taj rozijszłyś. Jak byłyna,
Jak łyst za wodoju,
Piszow kozak z sioho świtu,
Wse zabraw z soboju…
A deż taja malowana
Szytaja chustyna?
A deż taja wesełaja
Diwczyna — dytyna?
Na nowomu chresti chustku
Witer rozwiwaje,
A diwczyna u czernyciach
Kosu rozplitaje…
|
