Wona sparuwałaś
Z slipym swojim…
Takeje-to
Skojiłoś na świti,
Moji lubi diwczatoczka,
Rożewiji kwity!
Takeje-to! Odrużułyś
Moji mołodiji.
Może wono j ne do ładu,
Ta szczo maju dijat’,
Koły take spodijałoś?
Rik uże mynaje,
Uże j druhyj. Z drużynoju
Jaryna hulaje
Po sadoczku. Staryj bat’ko
Sydyt’ koło chaty,
Ta wczyt’ wnuka puzanczyka
Czołom oddawaty…
EPILOG.
Otse i wsia moja duma…
Ne zdywujte, lude!
Te, szczo buło, mynuło sia
I znowu ne bude.
Mynuły sia moji slozy,
Ne rwet’ sia, ne płacze
Potoczene stare serce,
I oczy ne baczat’
Ni tychoji chatynoczky
W zabutomu kraju,
Ni tychoji dołynoczky,
