Словарь української мови (1924)/воротарь
◀ ворота | Словарь української мови В воротарь |
воротати ▶ |
|
Ворота́рь, ря́, м. 1) Привратникъ. Воротаре, воротаре, вітвори воротонька. АД. I. 40. 2) Родъ хороводной игры. КС. 1889. IX. 635.
◀ ворота | Словарь української мови Борис Грінченко В воротарь |
воротати ▶ |
|
Словарь української мови — В
воротарь
Борис Грінченко
1924
Ворота́рь, ря́, м. 1) Привратникъ. Воротаре, воротаре, вітвори воротонька. АД. I. 40. 2) Родъ хороводной игры. КС. 1889. IX. 635.