Сторінка:Тарас Шевченко. Кобзар. 1840.pdf/110

Матеріал з Вікіджерел
Цю сторінку схвалено
108


Якъ Москали, Орда, Ляхы
Былысь съ Козакамы,
Якъ сбиралася громада
Въ недиленьку вранци,
Якъ ховалы козаченька
Въ зеленимъ байраци, —
Грае кобзарь, прыспивуе,
Ажъ лыхо сміетця....

.     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .
.     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .     .

«Встае хмара зъ за Лыману,
А другая зъ поля:
Зажурылась Украина —
Така іи доля!
Зажурылась, заплакала,
Якъ мала дытына —
Нихто іи не ратуе!
Козачество гыне,
Гыне слава, батькивщына,
Немае де дитысь,…