Сторінка:Kobzar’. Wybir dejakych najkraszczych poezyj Tarasa Szewczenka. Lwiw, 1914.pdf/34

Матеріал з Вікіджерел
Цю сторінку схвалено

22


U czerwonych czerewykach —
 Ja świtom nużu…
Bez rozkoszi, bez lubowy,
Znoszu swoji czorni browy,
 U najmach znoszu!..




(Dumka matery.)

Oj luli, luli, moja dytyno,
 W deń i w noczy:
Pidesz, mij synu, po Ukrajini,
 Nas kłenuczy.

Synu mij, synu! Ne kłeny tata,
 Ne pomjany!
Mene proklatu, ja — twoja maty,
 Mene kłeny!..

Mene ne stane, — ne jdy miż ludy
 Idy ty w haj:
Haj ne spytaje, j baczyt’ ne bude,
 Tam i hulaj!

Najdesz u haji tuju kałynu,
 To pryhornyś!…
Bo ja lubyła, moja dytyno,
 Jiji kołyś.

Jak pidesz w seła, u tiji chaty,
 To ne żuryś;