Словарь української мови (1924)/гарабакати

Матеріал з Вікіджерел
Словарь української мови
Борис Грінченко
Г
гарабакати
Берлін: Українське слово, 1924

Гараба́кати, каю, єш, гл. Орать, горланить. Желех.