Словарь української мови (1924)/зануда

Матеріал з Вікіджерел
Словарь української мови
Борис Грінченко
З
зануда
Берлін: Українське слово, 1924

Зану́да, ди, ж. Тоска. Як осліп я, так зануда така, не дай Боже! Ум. Зану́дка. В тебе жінка голубка, а нам гірша занудка: вона тебе голубить, а нас гірше занудить. Гадяч. у.