Перейти до вмісту

Словарь української мови (1924)/коцюрга

Матеріал з Вікіджерел
Словарь української мови
Борис Грінченко
К
коцюрга
Берлін: Українське слово, 1924

Коцюрга́, ги́, ж. Палка, клюка. Добрий собака так аж за коцюргу хапає. Ном.