Перейти до вмісту

Словарь української мови (1924)/понатикати

Матеріал з Вікіджерел
Словарь української мови
Борис Грінченко
П
понатикати
Берлін: Українське слово, 1924

Понатика́ти, ка́ю, єш, гл. То-же, что и нати́кати, натка́ти, но во множествѣ.