Словник української мови (1927)/зануда

Матеріал з Вікіджерел

Зану́да, ди, ж. Тоска. Як осліп я, так зануда така, не дай боже! Ум. Зану́дка. В тебе жінка голубка, а нам гірша занудка: вона тебе голубить, а нас гірше занудить. Гадяч. у.